یک روش کار پلاستیکی که از یک سوراخ قالب خاص خارج می شود تا شکل و اندازه مقطع مورد نظر را به دست آورد., و عمدتا برای تولید میله استفاده می شود, لوله ها و پروفیل های فولادی ضد زنگ, سوپرآلیاژهای مبتنی بر نیکل و آلیاژهای نسوز.
اکستروژن داغ اولین فناوری اکستروژن است که در چندین فرآیند اکستروژن استفاده می شود. این انواع قالب گیری اکستروژن فلز با استفاده از پلاستیک خوب مواد در دمای آهنگری داغ است.. در حال حاضر, اکستروژن گرم عمدتاً برای ساخت مقاطع طولانی استفاده می شود, پروفایل ها, لوله های, میله ها و قطعات مختلف ماشین از مقاطع مساوی معمولی.
اکستروژن گرم نه تنها می تواند فلزات غیر آهنی و آلیاژهای آنها را با انعطاف پذیری کم تشکیل دهد, استحکام نسبتا کم, کم- و فولادهای کربن متوسط, بلکه فولادهای پر کربن و آلیاژی بالا با استحکام بالا, مانند ساختار خاص, فولاد ضد زنگ و سرعت بالا. فولاد ابزار و فولاد مقاوم در برابر حرارت. از آنجایی که بیلت برای اکستروژن باید تا دمای آهنگری داغ گرم شود, اغلب با نقص های گرمایشی جدی تری مانند اکسیداسیون و کربن زدایی همراه است, که بر دقت ابعادی و زبری سطح قطعه اکسترود شده تأثیر می گذارد. به طور کلی, پس از اکسترود گرم قطعات دستگاه, ماشینکاری مانند برش برای بهبود دقت ابعاد و کیفیت سطح قطعات استفاده می شود.